Ao escoitar os nomes dábanos a risa, porque sonaban mooi raros : "nucella lapillus", "ocenebra erinacea", "turritela triplicata", "erato voluta"...a profe díxonos algo dunha lingua que xa non se fala.
Tamén descubrimos que algunhas das cunchiñas son de moi lonxe (Xapón, Taiwán, Singapur ou Filipinas) e outras de moi pretiño de nós (das praias de Domaio ou de Barra).
A verdade é que a "familia das cunchas" non parece ter fin!!
| Free digital slideshow customized with Smilebox | 
 
 
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Deixa un comentario, graciñas!